| Zamyślone kroczki :) Wiersz Marcin Tarnowski |
|||
Idę tak szybko jak noga za myślą nadąża,
Wśród innych – każdy w swoją stronę zdąża,
Wtem myśl miła ze zwojów mózgu się odwinie,
I ku sercu zwiśnie, i noga za nogą jak pijana płynie.
Czasem przystanie oko w dal i w siebie się wpatrzy.
Aż miłej myśli szarfę serce cza-czą rozpatrzy.
Wtedy noga za nogą pokroczy w życia ciąg dalszy.
- ↑ 11 X 2015, grając „Andantino pensieroso” Władysława Tarnowskiego (1836-1878, ps. Ernest Buława), – uściślam którego Władysława Tarnowskiego, bo było kilku.
- ↑ Podobno ci młodzi, (czy ja się jeszcze zaliczam?) interpretatorzy grają zbyt szybko. Tak orzekł jeden z krytyków przy okazji Konkursu Chopinowskiego. No, to zależy jak się chodzi, jeśli w tempie komentowanym przez innych: „Hy-hy-hy… , zaczekaj. Czy ty zawsze musisz tak pędzić?”, to andantino może być niezłym vivace. No, to chyba jednak w tempie z młodymi… Ale, szczerze powiedziawszy rozpoczęcie utworu w zgodzie z zapisem w tempie andantino i ciągłe zwalnianie, (bez przyśpieszeń po zwolnieniach), musiałoby się skończyć na grave. Chyba, że kompozytor tak to widział. Hm? Ale, skorą są tzw. „wolne przekłady”, to mogą być i własne szybkie interpretacje, i powiedzmy, że to było coś takiego: osobistego i ekspresowego.
