| Z pieśni północnéj Ameryki [z Emersona] Wiersz Ralph Waldo Emerson, przeł. Aleksander Michaux |
|||
Na placówce
...Słońce zachodziło krwawo
Pod dębem w pustem polu, jak posąg z kamienia
Stał żołnierz, o broń swoją oparty i łzawo,
Marzył...
I najpierw widział nad brzegiem strumienia,
Wśród olszyn białą chatę i w niej matkę starą,
Modlącą się za niego i potem przed oczy
Wybiegło mu zjawisko, spowite mgłą szarą:
Dwa spojrzenia łez pełne i uśmiech uroczy
I w końcu ujrzał siebie ze sztandarem w dłoni,
Tam kędy iść nie śmieli wodzowie najpierwsi;
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
I uczuł w jednej chwili wawrzyny na skroni,
Upojenie zwycięztwa, szał... i kulę, w piersi.
