| W sieci Wiersz Janka Łuczyna |
|||
Widziałem raz, jak motyl złowiony do sieci
Trzepotał się daremnie, chcąc uciec od dzieci...
Cóż jego słabe siły w takiej walce znaczą
Próżno bił się о krawędź z trwoga i rozpaczą;
I dziatwa, oberwawszy wprzódy skrzydła złote,
Wołała: «Leć już teraz, jeśli masz ochotę.»
Таk samo w ciężkiej walce, wśród codziennej troski,
Gdym stracił wątek natchnień, zgasł ogień
Boski, Gdy skrzydła mojej myśli opadły złamane,
Nie jeden mi powiada, widząc we mnie zmianę;
Dlaczego nie ulatasz, święta wróć podnieto,
Znów w śliczne rojeń światy, w cudów kraj, poeto!
