Tym którzy smutni

Tym którzy smutni • Wiersz • Adam Asnyk

Tym którzy smutni Wiersz Adam Asnyk

Tym którzy smutni, tym którzy zgnębieni
W milczeniu tylko i cierpią, i giną,
Tym dla serc trzeba jaśniejszych promieni,
Nad idealną świecących krainą.
Im, zimne słowa mędrców nie wystarczą —
I praw koniecznych bezwzględna powaga
Nie będzie dla nich osłoną ni tarczą,
Gdy serce gwałtem szczęścia się domaga.
Trzeba im pociech — których nie da życie,
Trzeba anielskich uśmiechów w błękicie,
Trzeba litosnéj nad światem opieki,
Trzeba miłości — wiecznej choć dalekiéj!