| Smutku! Wiersz Marcin Tarnowski |
|||
I naszedłeś mnie smutku
Bym się zapadł w sobie
Lecz ja tego nie zrobię
Lica do pocałunku
Wystawię żartem Tobie
Może cierpisz co i mnie
Boli? Bracie w smutku!
– Gdzieś ty
– W twojej głowie
Tkwię i remanent robię!
Podobnych strat rachunku.
