| Rozmyślanie nad kłosami Wiersz Marcin Tarnowski |
|||
Z: „Puste kłosy wznoszą się ku niebu a kłosy pełne ziarna chylą się ku ziemi.”
Po to kłos młody ku niebu dumnie strzela,
By stary giął się, gdy żniw niedziela,
Choć prawda, że gdy w siebie światła nie zbierze,
To pyszną w pustocie przypomina wieżę.
Lecz zgięty za młodu pokornie ku ziemi,
Zaczerpnie nie z promieni, ale z cieni.
