| Śmiało wierz temu co wieczne Wiersz Michaił Lermontow, przeł. Electron PL |
|||
| Uwagi tłumacza: przekład z języka rosyjskiego. Oryginał wiersza powstał w roku 1832, pierwszy raz został opublikowany w czasopiśmie "Саратовский справочный листок" (№ 1 z 1 stycznia 1876). |
Śmiało wierz temu co wieczne
(tytuł oryginału - ros. "Смело верь тому, что вечно")
Jeśli twoje serce młode spotka drugie z żaru głodem...
Śmiało wierz temu co wieczne,
Nieskończone, wszechobecne,
Zawsze było, jest i będzie,
Oszukuje, kłamie wszędzie.
Jeśli twoje serce młode
Spotka drugie z żaru głodem,
Po namiętnym dusz spotkaniu
Każ mu milczeć przy rozstaniu.
Zawsze w świecie tak bywało:
W bród nadziei — szczęścia mało;
Łaską — rozstań brak pamięci,
Męką — chwil szczęśliwych chęci.
Gdybyś szczęście drożej cenił,
To byś z nikim go nie dzielił...[1]
Gdybyś na pustyni siedział,
nic o żalu byś nie wiedział...
Przypisek tłumacza
- ↑ Z powodu pewnych problemów ze stylem i szykiem wiersza autor tłumaczenia zmienił w tej zwrotce zdania pytające na twierdzące.
Zobacz też ten tekst w innych językach:
- Смело верь тому, что вечно (oryginał w języku rosyjskim)
