| Nowogród Wiersz Michaił Lermontow, przeł. Electron PL |
|||
| Uwagi tłumacza: przekład z języka rosyjskiego. Oryginał wiersza został napisany 3 października 1830 roku (pierwsza publikacja w czasopiśmie "Русская мысль", 1883, № 4, str. 55—56). |
Zniszczenie Nowogrodu przez Iwana III, obraz pędzla Klaudiusza Lebiediewa, Galeria Trietiakowska, Moskwa.
Nowogród[1]
(tytuł oryginału - ros. "Новгород")
<poem>
Synowie śniegów, synowie Słowian[2], Dlaczego wasz duch męstwa padł? Dlaczego?.. Zginie tyran wasz, Jak wszyscy przed nim popadali!..
Do naszych dni wolności myślą Serce w was bije i kipi żarem!.. Jest gród ubogich[3], narody tam widziały To wszystko, do czego dusze wasze uleciały.
Przypisek tłumacza
- ↑ Nowogród Wielki był stolicą Republiki Nowogrodzkiej - średniowiecznego państwa ruskiego istniejącego w latach 1136-1478, położonego pomiędzy Bałtykiem a Syberią. W państwie o ustroju feudalnym rozwinęła się z czasem specyficzna forma demokracji: zgromadzeni na wiecu obywatele miasta, kupcy i bojarzy, wybierali najemnego władcę – księcia. Mogli go też w ten sam sposób usunąć. Stąd też państwo to jest nazywane potocznie przez Rosjan "Republiką Bojarską".
- ↑ Fragment ten być może odnosi się do zesłanych na Sybir dekabrystów.
- ↑ Prawdopodobnie chodzi o Nowogród, który w literaturze dekabrystów był symbolem praw stanowionych przez naród i wolności republikańskiej w średniowiecznej Rusi.
Zobacz też ten tekst w innych językach:
- Новгород (oryginał w języku rosyjskim)
