Ogród Petenery
Advertisement

Wieczór Pieśń jeźdźca • Wiersz ze zbioru Pieśni • Rozdział IV • Federico García Lorca • przeł. Azahar To prawda
Wieczór Pieśń jeźdźca
Wiersz ze zbioru Pieśni
Rozdział IV
Federico García Lorcaprzeł. Azahar
To prawda



Pieśń jeźdźca

(tytuł oryginału - hiszp. "Canción del jinete")

Jezdziec

Czarny koń, księżyc czerwony...


Kordoba.
Daleka i samotna.

Koń mój czarny, księżyc wielki,
garść oliwek w sakwie wiozę.
Lecz choćbym znał drogi wszystkie
nigdy nie dotrę do Kordoby.

Poprzez wiatr i przez równinę.
Czarny koń, księżyc czerwony.
Ach, lecz na mnie wciąż spogląda
śmierć z wysokich wież Kordoby.

Ay, jak droga ma daleka!
Ay, koń dzielny, niestrudzony!
Ay, lecz wiem, że śmierć mnie czeka
zanim dotrę do Kordoby!

Kordoba.
Daleka i samotna.


Przypisek tłumacza:

Tekst w oryginale możesz znaleźć tutaj.




Zobacz też ten tekst w innych językach:

Advertisement