Ogród Petenery
Advertisement

Pieśń żółtego listka • Wiersz ze zbioru Poezye • Maria Grossek-Korycka
Pieśń żółtego listka
Wiersz ze zbioru Poezye
Maria Grossek-Korycka


Ty, żółty listku, nie łudź się, nie,
Że jeszcze wróci twój dawny los,
Że na gałązce przy tobie drgnie
Słowika głos!...
               A braci listków rówieśny chór
               Natchnionej pieśni zaszumi wtór,
               A gdy tak śpiewem rozbrzmiewa sad,
               Wtulony w ciebie usypia kwiat.

 Złoć się, o listku, na słońcu, złoć,
 Na zbladłe lica nakładaj róż,
 Nadzieją szczęścia, jak chcesz się zwodź,
 Nie wróci już!...
               Co przeminęło, nie wróci wstecz,
               Jak kurz, co z wiatrem poleciał precz,
               Jak ten, co z falą popłynął, kwiat...
               Jak ten na piasku zatarty ślad —

Nie czekaj, serce, niczego już
Od tych ostatnich, nielicznych dni —
Powrotu, och! ptasząt i róż...
Nie wrócą już!...
To słońce martwo lśni.

                Będą twe dni bezbarwne, mdłe
                Wciąż w grubszą noc i w zimno iść
                Wciąż niżej, aż w ten dół... pod mgłę
                Gdzie zwiewa czas
                I żółty liść
                I nas!



Advertisement