(+format) |
(→Optymizm: +licencja, replaced: Kategoria:Public domain → {{PD-utwór}}) |
||
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
Linia 54: | Linia 54: | ||
* [[wikisource:el:Αισιοδοξία|Αισιοδοξία]] (oryginał w języku greckim) |
* [[wikisource:el:Αισιοδοξία|Αισιοδοξία]] (oryginał w języku greckim) |
||
+ | {{PD-utwór}} |
||
− | [[Kategoria:Public domain]] |
||
[[Kategoria:Kostas Kariotakis]] |
[[Kategoria:Kostas Kariotakis]] |
||
[[Kategoria:Przekłady poezji]] |
[[Kategoria:Przekłady poezji]] |
Aktualna wersja na dzień 13:39, 26 maj 2014
Optymizm Wiersz ze zbioru "Wiersze ostatnie" Kostas Kariotakis, przeł. Azahar |
Uwagi tłumacza: (z języka greckiego) |
Optymizm
(tytuł oryginału - gr. "Αισιοδοξία")
Załóżmy, żeśmy jeszcze nie dotarli
do drogi bez wyjścia, do myśli przepaści.
Załóżmy, że przyszły do nas lasy
porannym triumfu hymnem owładnięte,
wraz z ptakami i świetlistym niebem,
wraz ze słońcem, co przeniknie je niebawem.
Załóżmy, że gdzieś daleko też byliśmy,
w zachodu krajach nieznanych, i północy.
I rozwiewa nam wiatr szaty, gdy pędzimy.
W zadziwieniu i z powagą patrzą obcy.
By nas przyjąć godnie w swoje progi,
jedna dama gnębi służbę przez dzień cały.
Załóżmy, że naszego kapelusza rondo
poszerzyło się nagle i zwęziły spodnie,
jak u jeźdźców, kiedy głosem rozkazu
gnamy naprzód nasze tysiąc koni.
Dotarliśmy – łopocą sztandary -
Zbawiciela zbawcy, niosący krzyż bohaterowie.
Załóżmy, żeśmy jeszcze nie dotarli
setką dróg do granic ciszy wiecznej.
Okrzyk wznieśmy i pieśń zaśpiewajmy
-co na kształt będzie surmy zwycięskiej-
by demony w dole, a ludzie na ziemi
mogli, słuchając jej, dobrze się bawić.
Przypisek tłumacza:
Tłumaczenie jest oparte na tekście, który możesz znaleźć [[wikisource:el:Αισιοδοξία|tutaj]. Dodatkowe uwagi możesz znaleźć w dyskusji do tego tematu.
Zobacz też ten tekst w innych językach:
- Αισιοδοξία (oryginał w języku greckim)