| ←Wiem, że podróżujemy | Niebieski Wiersz Víctor Duarte, przeł. Azahar |
Niebieski II→ | |
Niebieski
(tytuł oryginału - hiszp. "Celeste")
Przepiękny anioł spoglądając w niebo
Rzekł do mnie: „Niebieski”, Niebieski spokój, wszystko niebieskie.
Widziałem w jego oczach
Blask jakiejś pięknej Jesieni.
Lecz głos jego słodko powtarzał:
Niebieski spokój, wszystko niebieskie.
Spojrzałem wtedy na jego skrzydła,
Były w pysznej zieleni.
I niemal zdjęty lękiem zawołałem:
„Mój Aniele, jesteś Zielony i pragnę twej Zieleni!”
Nie patrząc na mnie wzniósł się do lotu,
Przez me niebo pofrunął, opuszczając mnie.
Zostawiając swój ślad zielony
W jeszcze niepojętej niebieskości.
