| ←Jeżyno z pieńkiem szarym | Moja dziewczynka poszła nad morze Wiersz ze zbioru Pieśni Rozdział IV Federico García Lorca, przeł. Azahar |
Wieczór→ | |
Moja dziewczynka poszła nad morze
(tytuł oryginału - hiszp. "Mi niña se fue a la mar")
Moja dziewczynka poszła nad morze
by liczyć fale i kamyczki,
ale spotkała się nagle
z szeroką rzeką Sewilli.
Wśród oleandrów i dzwonów
pięć łodzi się kołysało,
głęboko w wodzie ich wiosła,
żagle poddane wiatrom.
A któż zagląda do wieży
sewilskiej, girland pełnej?
Pięć głosów odpowiedziało,
okrągłych niczym pierścienie.
Niebo, jak dumny rumak,
od brzegu do brzegu się wznosi.
Pierścienie się kołysały
w powietrzu zaróżowionym.
Zobacz też ten tekst w innych językach:
- Mi niña se fue a la mar (oryginał w języku hiszpańskim)
