Komsomolska[1]
(tytuł oryginału - ros. "Комсомольская")
Tworzy,
|
|
porusza,
|
|
|
mierzy
|
|
|
|
i liczy,
|
przycicha,
|
|
pieni
|
|
|
i kipi z mocy,
|
huczy,
|
|
przemawia,
|
|
|
milczy
|
|
|
|
i krzyczy —
|
armia młodzieży:
|
|
Leninowcy.
|
My,
|
|
nowa krew
|
|
|
miejskich żył,
|
W smutku
|
|
przenieśli do mauzoleum
|
Lecz nic nie zniszczy —
|
|
ni czas,
|
|
|
ni ziemia —
|
Kostucho,
|
|
kosę okrutną odrzuć!
|
Niebo
|
|
takich
|
|
|
powinno czcić.
|
Lenin —
|
|
żyje
|
|
|
pracą Kremla[3] —
|
wódz
|
|
kapitalistów niewolnika.
|
Będzie żyć,
|
|
i będzie
|
|
|
Ziemia
|
Jeszcze
|
|
przyjdzie
|
|
|
czas burzy —
|
A co do Śmierci,
|
|
ciągnącej w groby,
|
Pani starej daty,
|
|
z kościstym obliczem:
|
"Lenin" i "Śmierć" —
|
|
to słowa - wrodzy.
|
"Lenin" i "Życie" —
|
|
towarzysze.
|
Ściśnięte piersi
|
|
dumnie noś.
|
Idzie z nami
|
|
i z nami odchodzi.
|
I się znowu rodzi
|
|
w chwili każdych narodzin —
|
jak siła,
|
|
jak wiedza,
|
|
|
jak symbol.
|
Lenin także
|
|
zaczynał u podstaw,
|
|
|
od mas —
|
życie —
|
|
to geniusza kuźnia.
|
Od lat najmłodszych,
|
|
z najuboższych klas —
|
krocz Lenina
|
|
drogą słuszną.
|
Drżyjcie, gmachy pałaców!
|
Lenin
|
|
największy
|
|
|
z wielkich,
|
lecz nawet
|
|
ten
|
|
|
Historii Dziw
|
maluczkim
|
|
winien zaszczyt wszelki —
|
my,
|
|
to maluczkich kolektyw.
|
Tworzy,
|
|
porusza,
|
|
|
mierzy
|
|
|
|
i liczy,
|
przycicha,
|
|
pieni
|
|
|
i kipi z mocy,
|
huczy,
|
|
przemawia,
|
|
|
milczy
|
|
|
|
i krzyczy —
|
młodzieży armia:
|
|
Leninowcy.
|
My,
|
|
nowa krew
|
|
|
miejskich żył,
|
Przypisy tłumacza
Zobacz też ten tekst w innych językach: