| Koń i osioł Bajka Jean de La Fontaine, przeł. Władysław Noskowski |
|||
Wesprzyj sąsiada w potrzebie —
Tak każe obyczaj stary;
Przez twe sobkostwo, gdy pójdzie na mary,
Jego kłopoty spaść mogą na ciebie.
Koń z osłem razem szli drogą.
Koń kroczył luzem, nawet bez kulbaki,
A osioł, ciężkie dźwigający paki,
Powłóczył nogę za nogą,
Wyciągnąwszy chudą szyję.
«Bracie — rzecze do konia — pomóż! Ledwie żyję,
Ledwie dyszę, ledwie chodzę!
Ulżyj mi trochę, bo zdechnę na drodze.»
«A co mi tam do tego! — odparł koń wyniośle —
Co ci pan dał, to dźwigaj i mnie nie nudź, ośle!
A jeżeli chcesz zdychać, no, to zdychaj, bratku!»
I cóż się stało? Gdy padł osioł stary,
Koń musiał dźwigać ciężary
I skórę osła w dodatku.
