m („Gra” przeniesiono do „Gra (Baudelaire)”) |
(+licencja, replaced: Kategoria:Public domain → {{PD-utwór}}) |
||
| (Nie pokazano 5 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
|tytuł=Gra |
|tytuł=Gra |
||
|autor=Charles Baudelaire |
|autor=Charles Baudelaire |
||
| − | |adnotacje= |
+ | |adnotacje= |
|tłumacz=Wiktor Gomulicki |
|tłumacz=Wiktor Gomulicki |
||
| + | |sekcja=Wiersz ze zbioru ''[[Kwiaty zła]]'' |
||
| + | |poprzedni= |
||
| + | |następny= |
||
}} |
}} |
||
| + | |||
<poem> |
<poem> |
||
| − | + | W wypłowiałych fotelach stare kurtyzany, |
|
| − | + | O twarzach żółtobladych, oczach z porcelany, |
|
| − | + | Mizdrzące się a wstrętne i za każdym ruchem |
|
| − | + | Głośne swoich klejnotów podzwanianiem głuchem; |
|
| − | + | Wokół stołów zielonych tajemnicze larwy, |
|
| − | + | Twarze bez ust, a usta bez krwi i bez barwy, |
|
| − | + | I palce, które żądza skurczyła szalona, |
|
| − | + | Czepiające się chciwie kiesy albo łona; |
|
| − | + | Rządy bladych zwierciadeł pod brudnym sklepieniem, |
|
| − | + | Mury pokratkowane jasnością i cieniem |
|
| − | + | I lampy rzucające mdły swój blask dokoła |
|
| − | + | Na schylone i mroczne samotników czoła – |
|
| − | + | Oto obraz żałobny, co w noc jedną ciemną |
|
| − | + | Swoje smutne kontury roztoczył przede mną. |
|
| − | + | – Ach! i siebie-m tam ujrzał, w tym kole niemiłem! |
|
| − | + | Dumałem dłońmi wsparłszy skroń – i zazdrościłem. |
|
| − | + | Zazdrościłem grającym żądzy pełnej grzechu, |
|
| − | + | Bezzębnym zalotnicom fałszywego śmiechu, |
|
| − | + | A wszystkim spokojności, z jaką kupców wzorem |
|
| − | + | Frymarczyli urodą, sercem i honorem. |
|
| − | + | Ale nagle mnie żałość zdjęła nad człowiekiem, |
|
| − | + | Co duszę swoją czyni brudnych szaleństw ściekiem |
|
| − | + | I co biegnąc przez życie z twarzą krwią ociekłą, |
|
| − | + | Nad śmierć przekłada nędzę, nad nicość piekło! |
|
</poem> |
</poem> |
||
| + | |||
| − | {{TłumaczPD|Wiktor Gomulicki}} |
||
| + | {{edycja}} |
||
| − | <!-- INTERSOURCE --> |
||
| + | ---- |
||
| + | '''Zobacz też ten tekst w innych językach:''' |
||
| + | *[[wikisource:fr:Le Jeu|Le Jeu]] (oryginał w języku francuskim) |
||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Charles Baudelaire]] |
[[Kategoria:Charles Baudelaire]] |
||
| − | [[Kategoria: |
+ | [[Kategoria:Kwiaty zła]] |
| − | [[Kategoria: |
+ | [[Kategoria:Przekłady z języka francuskiego]] |
[[Kategoria:Przekłady poezji]] |
[[Kategoria:Przekłady poezji]] |
||
| + | [[Kategoria:Modernizm]] |
||
| − | |||
| + | {{PD-utwór}} |
||
| ⚫ | |||
| + | [[Kategoria:Teksty oryginalnie w języku francuskim]] |
||
| − | [[fr:Le Jeu]] |
||
Aktualna wersja na dzień 13:13, 26 maj 2014
| Gra Wiersz ze zbioru Kwiaty zła Charles Baudelaire, przeł. Wiktor Gomulicki |
|||
W wypłowiałych fotelach stare kurtyzany,
O twarzach żółtobladych, oczach z porcelany,
Mizdrzące się a wstrętne i za każdym ruchem
Głośne swoich klejnotów podzwanianiem głuchem;
Wokół stołów zielonych tajemnicze larwy,
Twarze bez ust, a usta bez krwi i bez barwy,
I palce, które żądza skurczyła szalona,
Czepiające się chciwie kiesy albo łona;
Rządy bladych zwierciadeł pod brudnym sklepieniem,
Mury pokratkowane jasnością i cieniem
I lampy rzucające mdły swój blask dokoła
Na schylone i mroczne samotników czoła –
Oto obraz żałobny, co w noc jedną ciemną
Swoje smutne kontury roztoczył przede mną.
– Ach! i siebie-m tam ujrzał, w tym kole niemiłem!
Dumałem dłońmi wsparłszy skroń – i zazdrościłem.
Zazdrościłem grającym żądzy pełnej grzechu,
Bezzębnym zalotnicom fałszywego śmiechu,
A wszystkim spokojności, z jaką kupców wzorem
Frymarczyli urodą, sercem i honorem.
Ale nagle mnie żałość zdjęła nad człowiekiem,
Co duszę swoją czyni brudnych szaleństw ściekiem
I co biegnąc przez życie z twarzą krwią ociekłą,
Nad śmierć przekłada nędzę, nad nicość piekło!
Zobacz też ten tekst w innych językach:
