Ogród Petenery
Advertisement

Gazela miłości zrozpaczonej • Wiersz ze zbioru "Dywan z Tamarit" • Federico García Lorca • przeł. Azahar
Gazela miłości zrozpaczonej
Wiersz ze zbioru "Dywan z Tamarit"
Federico García Lorcaprzeł. Azahar
Uwagi tłumacza: (z języka hiszpańskiego)

Gazela miłości zrozpaczonej

(tytuł oryginału - hiszp. "Gacela del amor desesperado")



Noc nie chce przyjść,
abyś ty nie przyszła,
bym ja nie mógł iść.

Ale ja pójdę,
choćby skorpionów słońce paliło me skronie.

Ale ty przyjdziesz
z językiem spalonym w deszczu soli.

Dzień nie chce przyjść,
abyś ty nie przyszła,
bym ja nie mógł iść.

Ale ja pójdę,
dając ropuchom mój pogryziony goździk.

Ale ty przyjdziesz
poprzez mętne bagniska ciemności.

Ani noc, ani dzień nie chcą przyjść,
bym ja umarł przez ciebie,
byś przeze mnie umarła ty.


Przypisek tłumacza:

Tłumaczenie jest oparte na tekście, który możesz znaleźć tutaj.




Zobacz też ten tekst w innych językach:

Advertisement