| Dziecko i matka Wiersz Wincenty Dunin-Marcinkiewicz, przeł. Electron PL |
|||
| Uwagi tłumacza: (z języka białoruskiego) Oryginał wiersza został napisany 3 maja 1849 w Mińsku. |
"Dziecko i matka"
(tytuł oryginału - biał. "Дзiця i мацi")
Powiedz mi proszę, mamo moja droga,
Czemu po wstaniu i późną też porą
Codziennie na kolanach my błagamy Boga,
Gorliwie zmawiamy paciorki, ja z tobą?
A gdzie jest ten Bóg, co go zawsze prosim,
Żeby nam zdrowie dał wszystkim i chleba?
Czemu Go spotkać nam nie udało się?
Powiedz mi mamo, bo wiedzieć mi trzeba.
Czy On to stworzył świat nasz piękny, hoży
Gdzie wszystko żywe pławi się w rozkoszy?
Czy kwiatki sadził, i czy to być może,
Że las nasz dogląda kosmaty, wysoki.
Czy słońce On wyniósł na niebios sklepienie,
Zorzami bogato ukrasił błękity?
Czy za Jego sprawą, nocne gasząc cienie,
Śle nam miesiączek blask niesamowity?
Na takie dzieciny ciągłe szczebiotania,
Mama w końcu powie: "W tej książeczce nowej,
Którą daję tobie, na wszystkie pytania,
Zawsze ty znajdziesz gotową odpowiedź.
To wszystko Bóg stworzył swą potężną siłą,
A kto w Boga wierzy, ten nie stoi w błędzie.
Ja mą duszą wierzę bo mi wierzyć miło,
I ojce wierzyli; tak było, jest, będzie."
Zobacz też ten tekst w innych językach:
- Дзiця i мацi (oryginał w języku białoruskim)
