| Chmury Wiersz Marcin Tarnowski |
|||
Nuda? Patrzę do góry,
A tam na tle błękitu,
Kłębiaste w kilometry chmury
Powagą majestatu
Kroczą pod skrzydłem wiatru,
Niby smoki czy statki
Przesłaniają zasłoną
Słońcu ziemskie widoki,
Lub ukażą odsłoną.
To znów gigant w bieli
Od deszczu, gradu i dżdżu
Słoneczne oko dzieli
Jak na warcie stojąc mu.
