| Śnieżyca Wiersz Krzysztof Kamil Baczyński |
|||
Wiatr, co krajobraz w kształt milczenia nadął
niesie żagle z umarłych okrętów.
To znaczy: sen dopełniał radość.
To znaczy: śmierć, lub znaczy: święto.
I sterownie sosen w blasku,
i bicie sercem w mur.
To znaczy miłość na obrazku,
który oberwał sznur.
I strumień tonów, które milczą.
(Po śladach węszy biały borsuk).
Samotność - to nie znaleźć tylko
i błądzić jakby drogą morską;
żeglować tam, gdzie przeszedł uśmiech;
gdy burze tam, gdzie uśmiech tworzył,
i takim pustym być nim uśniesz,
jak kadłub snu na morzu.
Wtedy przychodzisz śniegiem boso,
jak białe listki - stopki masz
i jesteś jak płomieniom sposób,
by się zmieniły w ognia płaszcz.
